Skip to main content

5. Prokrastinimi


Sa shpesh ju ndodh të shihni video macesh në pune, në vend që të punoni?
Po të dilni me shoqërinë në vend që të mbaroni detyrat?
Sa herë e keni patur axhendën plot, dhe prapë jeni marrë me gjithcka tjetër përvec atyre që duhet të bënit?

Dhe unë.

Kjo zvarritje e kohës quhet ‘procrastination’. Në shqip duket se nuk ekziston fjala gjegjëse, por duke shpresuar të mos ofendoj Kadarenë, sugjeroj një neologjizëm: Prokrastinimi. Më lajmëroni nëse ndonjë gjuhëtar është bërë keq!


Cfarë është prokrastinimi?


Është zgjedhja për të lënë mënjanë punët e vështira apo të padëshirueshme, duke kërkuar qëllimisht shpërqëndrime. Shihet vecanërisht te perfeksionistët, studentët e doktoraturës, inxhinierët dhe sipërmarrësit.

Mund të vijë si pasojë e tre arsyeve:

1.     Adrenalinë.

E di që videot e maceve nuk ju sjellin në mend menjëherë adrenalinën, POR kur nxitoni në minutat e fundit për të bërë punën e një dite (ose më shumë), e kuptoni fare mirë se për cfarë e kam fjalën. Ka njerëz që e kërkojnë këtë adrenalinë me ngulm, njëlloj si ata që hidhen me parashutë apo lënë celularin në tavolinë kur ikin në tualet. Pa shpenzime, arrijnë të argëtohen.

2.     Shmangia.

Ky grup zgjedh t’i shmangë detyrat e rëndësishme sepse ka frikë ose nga dështimi ose nga suksesi. Mos t’ju duket e cuditshme të kesh frikë nga suksesi, sepse duke qënë një herë të suksesshëm, ‘duhet’ të vazhdoni të qëndroni në lartësinë e duhur.

3.     Pavendosja.

Këta të fundit nuk zgjedhin dot cfarë të bëjnë përpara. Kanë një mal me punë, por e kanë të pamundur të kuptojnë prioritetet ose kanë shumë të tilla.


Prokrastinimi është cilësuar vazhdimisht si i dëmshëm dhe si i tillë duhet trajtuar me një sërë mënyrash, përfshirë dhe terapinë CBT. Mendohet që vjen si pasojë e moskontrollimit të vendime gjatë ditës sepse dy struktura në tru (amygdala dhe dorsal anterior cingulate cortex) kanë lidhje atipike – por asgjë s’dihet me siguri.

Unë kam dëshirë që sot të shohim anën pozitive të prokrastinimit si pjesë e grupit që jam. Fundja fundit asgjë s’është vetëm e keqe ose vetëm e mirë. Përfshirë dhe shtrigën e Borëbardhës.



Pse prokrastinimi na ndihmon?



1.     Vendos në pah gjërat që ju pëlqejnë të bëni.

Nëse ju pëlqen të bëni dicka, ka pak gjasa që ta keni vendosur në listën e gjërave që duhet të bëni (to-do list). Hidhini një sy listës suaj dhe pyesni veten pse duhet ti bëni ato gjëra. A ju ndihmojnë për të arritur një qëllim që e doni fort? Apo po punoni drejt një rruge që nuk ju sjell aspak kënaqësi?

2.     Ju bën më krijues.

Këtë e kam nga përvoja personale. Më duhej të shkruaja një ese filozofie për ‘multiple realisability’ (ia kisha harruar emrin, mu desh ta kontrolloja). Duhet të jepja shembuj të rinj për ta ilustruar temën, por unë e kisha për herë të parë filozofinë në vetvete, si dreqin do arrija të nxirrja shembuj të rinj nga asgjëja? Hoqa dorë dhe thuajse pranova humbjen për ca ditë, kur papritur llamba mu ndez dhe kuptova se arsyeja pse edhe pasi kemi ngrënë shumë, gjithmonë kemi vend për ëmbëlsirë, ishte shembulli perfekt. Fatmirësisht funksionoi!

Pra, nëse nuk jeni duke punuar në mënyrë aktive mbi një detyrë, të uleni cdo ditë dhe ta shihni faqen bosh; i jepni hapësirë nënndërgjegjies të punojë dhe të lidhë përjetime të ndryshme duke rritur krijimtarinë.

3.     Ju jep kohë të mendoheni.

Kur keni patur mosmarrëveshje dhe e ndjeni të detyrueshme të reagoni, qoftë dhe të kërkoni falje, nuk i dihet se c’do t’ju dalë nga goja. Mund ta rregulloni gjendjen, ose ta bëni më keq. Prandaj sado e rëndësishme të jetë marrëdhënia me atë personin, jepini vetes kohë duke u marrë me dicka tjetër, dhe më vonë rikthejuni situatës.

Unë e bëj këtë gjë kur kthej emaile apo mesazhe që më shkaktojnë shqëtsime. I lë vetes kohë ta përtyp përmbajtjen duke bërë punët e ditës, dhe pastaj rikthehem të përgjigjem. 

4.     Po të jetë aktiv, jua ul stresin.

Ka dy lloje prokrastinimi. Pasiv, kur rri gjithë ditën shtrirë dhe sheh telenovela. Aktiv, kur merreni me punë a projekte të vogla, por jo me atë që ju shqetëson më shumë.

Prokrastinimi aktiv ju hap kohë që t’i përkushtoheni projektit tuaj kryesor, duke eleminuar vogëlsirat si fillim. Gjithashtu heqja e 6-7 pikave në listën tuaj si psh. duhen blerë limona, ju bën të ndiheni më produktivë dhe më të arritur. Studimet tregojnë se prokrastinimi kur është aktiv, nuk shoqërohet me shqetësime apo merak, stresi është i ulët dhe shëndeti i pacënuar.



#KeshillateMegit



1.     Përgatiteni rutinën e cdo dite, natën përpara.

Shpenzoni 5-10 minuta para se të flini duke listuar cfarë duhet të bëni të nesërmen. Shkruani punët e detyrueshme dhe ndani më vete kohën e lirë. Mbusheni ditën tuaj me aktivitete, duke marrë parasysh vonesa të ndryshme apo kohën për të bërë pushime të shkurtra.
Kur të zgjoheni në mëngjes, do kaloni më pak kohë në rrjetet sociale dhe do filloni menjëherë një ditë të sukesshme. Një studim së fundmi sugjeroi që për cdo 5 orë të kaluara në mediat sociale, IQ bie me 1 pikë. *Koha për të deaktivizuar cdo llogari* (shaka, ose jo).

2.     Mos u ngushëlloni që dhe shoqja juaj s’ka filluar akoma.

Flash news: njerëzit gënjejnë. Këtë më është dashur ta mësoj me zor, por fakti që shoqja juaj thotë se nuk ka filluar akoma ta përgatisë ata prezantimin e rëndësishëm, mund të jetë gënjeshtër. Kjo ndodh shpesh në mjedise ku konkurenca është e lartë dhe vendet janë të limituara.
Nga ana tjetër nuk dua t’i bie në qafë shoqes, ndoshta ajo me të vërtetë s’ka filluar. Por ndoshta është mësuar të punojë nën trysni, ose ka pritshmëri më të ulta. Ka plot arsye që nuk duhet ta masni kohën dhe produktivitetin tuaj me të tjerët. Mund të jetë tepër dëmtuese për suksesin tuaj.


#Sfidaebananes




Jepini vetes një shpërblim që ia dolët përsëri të arrini thuajse në fund.

Tani është koha t’ju ftoj të bëheni pjesë e sfidës sonë të parë. Sfida përbëhet nga disa hapa të njëpasnjëshme që do të publikohen cdo javë. Ju inkurajoj të bëni cdo hap, fundja do të keni një javë kohë! Fillojmë!


1.     Merrni një letër A0 ose A1 ose A2 ose 6 A4 të ngjitura bashkë. Nëse perdorni A0, A1, A2, ndajeni në 6 pjesë për së gjeri me lapustila, stilograf, lapsa, buzëkuq, cfarëdo të jetë. E keni shembullin e formatit me poshtë.
2.     Në cepin e majtë shkruani titullin: Qëllimet afatshkurtra.
3.     Shpenzoni një javë duke menduar qëllimet tuaja dhe njëkohësisht duke e mbushur katrorin përkatës.


Sugjerime

a)     Nuk ka rëndësi sa qëllime keni. Mund të jenë shumë, mund të jenë pak. Rëndësi ka të keni të paktën një. Nëse nuk ju vjen asgjë në mendje tani, jepini kohë vetes ta mendoni gjatë javës.

b)     Për ata nga ju që parapëlqejnë teknologjinë dhe s’kanë ku ta mbajnë një letër A0, mund të përdoni tabela elektronike të ndara në 6 katrorë. Unë parapëlqej laps dhe letër sepse mund ta var/ngjis në një vend të dukshëm në shtëpi që ta kem para syve vazhdimisht.

c)     Dekorojeni si të doni, me ndihmën e familjes, fëmijëve tuaj apo shokëve të dhomës. Mjafton të jetë e qartë dhe shkrimi i dukshëm.

d)     Qëllimet afatshkurtra mund të jenë: të kaloj provimin fillestar të gjermanishtes, apo të marr mamin të paktën 4 herë në javë në telefon. Një nga të mitë është të pi të paktën 1.5 litra ujë në ditë.



Qëllimet afatshkurtra

1.
2.
3.










Ju ftoj të postoni qëllimet tuaj në Facebook ose Instagram me hashtagun #sfidaebananes ose të mi dërgoni mua. Tashmë kemi dhe një hapësirë në Instagram (@bananaditar) që do ta përdor për ti ripostuar! Shkenca sugjeron që pranimi publik që do të bësh dicka, e forcon dëshirën për ta bërë, dhe si rezultat e rrit probabilitetin e kryerjes së saj!

Kini paraysh: “Nuk bëhet fjala për qëllimin në vetvete. E rëndësishme është të bëhesh një njeri që mund ta përmbushë qëllimin.”
-TONY ROBBINS



Mendohuni, bëjini qëllimet tuaja publike dhe ftoni miq në këtë sfidë!
Rishkruhemi shpejt. Për cdo pyetje, e dini vetë. 

Juaja,
Megi



Burimet










Comments

Popular posts from this blog

Prind pasi i Mbijetoi Traumës në Fëmijëri

Disclaimer Ky nuk është shkrim imi, por e gjykoj shumë të vlefshëm për ta patur në shqip. Shkroi Erin Emmanuel  Kur ta rikujtojnë      Nuk e prisja që bërja prind për herë të parë do të sfidonte ndjeshëm perceptimin për veten dhe do të më bënte të rishqyrtoja përvojat traumatike të fëmijërisë që mendoja se i kisha lënë pas. E megjithatë, teksa përkundja vajzën time të vogël gjatë netëve e gjata dhe të mundimshme të foshnjërisë së saj, m'u kujtua rishtazi pafajësia që kisha humbur shumë herët dhe u mbërtheva nga ankthi se çfarë mund t’ia prishte jetën së voglës që pushonte në krahët e mi. Hipervigjilenca e shkallës së ulët, të cilën kisha mësuar ta identifikoja dhe zbutja pas vitesh psikoterapie, ishte shfaqur në një mënyrë të re. Hyrja ime në amësi ishte një mundësi tjetër që trauma ime e fëmijërisë të përndiqte realitetin tim aktual. Mund t’i ndjeja kthetrat e saj të njohura. Ndërsa fytyra e vajzës sime më shikonte, turpi im u zmadhua. Më dhimbte që ta dija a d...

29. Leri llafet, na jep ilace!

Kronike ne Virtuale      Para disa ditesh, nga nje profil anonim me erdhen disa mesazhe njera pas tjetres nga ato nje rreshtoret ku me thuhej: "Leri llafet qe na thua, por na konsulto ca ilacesh te marrim." Reagimi im i pare instiktiv ishte: “Kush je ti qe me thua cfare zgjedhje te bej per fushen te ciles i kam dedikuar jeten profesionale?” Sigurisht qe kete mesazh nuk e dergova te shkruar. Me dha parehati mendimi qe te nisja diskutim intelektual me furine e inatit dhe lendimit qe perjetova ne aq pak fjale e rreshta nga dikush qe as me njeh e as e njoh.  Bera nje hap prapa dhe nisa ta pertyp ne mendje:  - cila eshte pikepamja e ketij personi per kete qe thote (1),  - une pse u ndjeva ashtu (2).        Deri diku arrita te gjej disa shpjegime per te dyja pikat.  Cfare ky personi, gjinine e se cilit ende nuk e di, me kishte shkruar, nuk e kisha per here te pare. Thuajse cdo dite e shoh kundershtimin e njerezve te tjere per qasje...

16. Bashkebisedim mbi vetveten

Disclaimer : Lexojeni kur te jeni te qete dhe me mendjehaptesine per te hapur dyer te reja.  Cue: We're all in this together - High school musical (  https://www.youtube.com/watch?v=gbrbUfYSt0E  )  "Pranimi i vetes son ë mund të jetë e vështirë, por jo aq e vështirë sa të kalojmë jetët tona duke vrapuar nga ajo. P ërqafimi i dobësive tona është e rrezikshme, por jo aq e rrezikshme sa të heqim dorë nga dashuria, përkatësia dhe gëzimi - përvojat që na bëjnë më vulnerab ël * . Vetëm kur t ë jemi mjaftuesh ëm të guximshëm q ë të zbulojm ë errësirën, at ëher ë do të zbulojmë fuqinë e pafundme të dritës sonë. " - Brene Brown * V ulnerabel = ekspozimi emocional i vetes sone qe shoqerohet nga meraku dhe pasiguria per menyren se si do te reagoje personi tjeter dhe jo vetem. Caste te tilla me rikujtojne pse vazhdoj ta shkruaj kete blog - ketu me jepet mundesia t'ju prezantoj me njerez qe mund t'ju ndryshojne me te vertete menyren se si...